Διαβάζοντας τον Σβέβο σε γοητεύει η απλότητα του ύφους, η ειρωνεία, και μαζί το πάθος μιας ιδιοσυγκρασίας, μιας διάνοιας που δεν έχει ανάγκη ούτε επιθυμεί να μεταμφιέζεται σε συγγραφέα. Μου φάνηκε γνώστης της ζωής, όχι της λογοτεχνίας, μελετητής, πάνω απ' όλα, του ίδιου του εαυτού του. Η πρωτοτυπία ..