«Παντελή, φίλε μου», είχε πει ο δεκαπεντάχρονος Σελίμ στο συνομήλικό του καρντάσι, «εγώ ένα πράμα καταλαβαίνω: ότι είναι άτιμη φάρα οι άνθρωποι που δεν κατέχουν πως μεγαλύτερο αγαθό από τη φιλία, την ομόνοια και την ειρήνη δεν υπάρχει. . .» Ο Παντελής και ο Σελίμ, Έλληνας από την Κάλυμνο ο ένας, Τού..