“Δεν συμβαίνει συχνά να ονειρευόμεθα περί προσώπων τα οποία δεν είδαμεν επί πολλά έτη και περί των οποίων επίσης δεν εσκέφθημεν επί πολλά έτη; Φαίνεται ότι η μνήμη των μένει εγχαραγμένη κάπου εν τω πνεύματι και αίφνης εις το όνειρον αναφαίνεται.”
Ο Κωνσταντίνος Π. Καβάφης γεννήθηκε στις 29 Απριλίου 1863 στην Aλεξάνδρεια της Aιγύπτου. Συχνά αναφέρεται και ως “ο Αλεξανδρινός”. Η ποίησή του κατέλαβε μία εξέχουσα θέση τόσο στην ελληνική όσο και στην ευρωπαϊκή ποίηση, ύστερα από τις μεταφράσεις των ποιημάτων του αρχικά στα Γαλλικά, Αγγλικά, Γερμανικά και κατόπιν σε πολλές άλλες γλώσσες. Το σώμα των Καβαφικών ποιημάτων περιλαμβάνει: τα 154 Αναγνωρισμένα ποιήματά του, τα 37 Αποκηρυγμένα, τα 75 Κρυμμένα ποιήματα που βρέθηκαν τελειωμένα στα χαρτιά του, καθώς και τα 30 Ατελή, που βρέθηκαν στα χαρτιά του χωρίς να έχουν πάρει την οριστική τους μορφή. Άρρωστος από καρκίνο του λάρυγγα, εισήχθη στο Νοσοκομείο της Ελληνικής Κοινότητας στην Αλεξάνδρεια, όπου και πέθανε στις 29 Απριλίου του 1933, τη μέρα που συμπλήρωνε 70 χρόνια ζωής. Το διήγημα “Εις το φως της ημέρας”, γραμμένο πολύ πιθανώς το χειμώνα 1895 – 1896, αποτελεί μία από τις λίγες απόπειρες του Καβάφη να γράψει σε πεζό.
47 ΣΕΛΙΔΕΣ.
