Η Τζένη χίμηξε πίσω της. Μπροστά στη συντριμμένη πόρτα φώναξε : -Γιαγιά! πρόσεξε! Μόνο πέτα στο νερό, γιαγιά και μετά έλα...Αλλά η φωνή έσβησε μέσα στο λαρύγγι της, γιατί αμέσως έγινε φανερό πως η γιαγιά δε σκεφτόταν να γυρίσει πίσω. Τραβούσε μπροστά, χωρίς να λογαριάζει τον άνεμο, έξω, προς τον πλη..