Το μυθιστόρημα του Νίκου Ορφανίδη αρθρώνεται πάνω στην προσωπική περιπέτεια τριών ηρώων, που κατά τρόπο παράδοξο, συναντώνται υπογείως ακολουθώντας ο καθένας την προσωπική του μοίρα αλλά και την πορεία προς το θάνατο και την ανάληψη.
Άξονας του μυθιστορήματος, η ιστορική περιπέτεια και η δοκιμασία του ελληνισμού της Κύπρου, η εμπλοκή των ηρώων στο εκστρατευτικό σώμα στη Μέση Ανατολή κατά τον 'Β Παγκόσμιο Πόλεμο, η συμμετοχή στον αγώνα του 1955-1959, οι μέρες της τουρκικής εισβολής, η ήττα και η επακόλουθη κατοχή της μισής Κύπρου, τα χρόνια που ακολουθούν. Από εδώ αναδύονται και οι τρείς ήρωες του μυθιστορήματος, που εκφράζουν ο καθένας και μια γενιά. Οι τρείς ήρωες συνάπτουν και αποκαλύπτουν τρείς εποχές, τρείς κόσμους, με κέντρο αναφοράς το όραμα και την ιστορική ματαίωση.
Το μυθιστόρημα εκτυλίσσεται στην περιφέρεια του μείζονος ελληνισμού. Κύπρος, Μέση Ανατολή, παραπλεύρως η μητροπολιτική Ελλάδα. Είναι η Καρπασία, η Αλεξάνδρεια, Τα Ιεροσόλυμα, Η Λευκωσία, η Κυθρέα, η κατεχόμενη Κύπρος. Στο αφηγηματικό βάθος, η Αθήνα.
Ως αντίποδας στη φθορά προβάλλει ο έρωτας. Η παρουσία της γυναίκας που ολοένα διαφεύγει. Είναι η Δάφνη, η Ελένη, η Μαρία, η Ελπίδα, η Μυρτώ.
Στο Ο άγγελος έφυγε ευτυχισμένος, διαπλέκονται τεχνηέντως όνειρο και ματαίωση, ρεαλιστικό και ονειρικό, φυσικό και μεταφυσικό. Η ματαίωση και η αποτυχία ξεπερνιούνται με την προσφυγή σε έναν άλλο τόπο, σε μια άλλη πραγματικότητα. Ο θάνατος συνάπτεται επίμονα με την ανάσταση στο μυθιστόρημα αυτό που μαζί με την έξοδο των ηρώων του, οδηγείται στη γαλήνη του φωτός. Γι αυτό και ο Άγγελος φεύγει ευτυχισμένος, όπως επίσης ο Παντελής και ο Στέφανος, οι άλλοι δυο πρωταγωνιστές. Οι ήρωες εξέρχονται του μύθου σε ένα πλαίσιο που υπερβαίνει την ιστορία, την ωμή πραγματικότητα.
110 σελίδες
ΕΣΤΙΑ