Μα τι δουλειά έχει ένας επιτυχημένος δημοσιογράφος ανάμεσα σε σαρανταέξι αγελάδες; Γιατί δεν θέλει πια να γυρίσει στην εφημερίδα του, στις τηλεοπτικές συζητήσεις, στις συνεντεύξεις, στο κοινωνικό γόητρο που τον περιβάλλει; Και γιατί δεν χωνεύει πια τίποτα, ούτε το φαγητό ούτε τα πρόσωπα και τις καταστάσεις και ζηλεύει τα βοοειδή για το τριπλό στομάχι τους και για την τρομερή, αργή, μεγαλοπρεπή ικανότητά τους να μασάνε και να αφομοιώνουν τις τροφες;
Η αρρώστια του Αντόνιο Λαντέρι είναι τυπικά δημοσιογραφική, ξερνάει κάθε πρωί όσα έχει καταπιεί βιαστικά την προηγουμένη. Διαταραχή του φυσικού μεταβολισμού, αλλά και του ψυχικού, μην μπορώντας να ξεχωρίσει αυτές τις δύο καταστάσεις, αναζητεί τη σωτηρία στη φυγή, φυγή στο χωριό και στο χρόνο, καταφεύγει στο πατρικό σπίτι στο βουνό και μηρυκάζει τις αναμνήσεις του. Η θεραπεία περιλαμβάνει ποικίλες δραστηριότητες, να φτιάχνει χιονάνθρωπους, να εξομολογείται σε μια πέτρινη θεότητα που αποτελεί αντικείμενο οικογενειακής λατρείας, να κόβει ξύλα με το τσεκούρι, να ψάχνει για μανιτάρια στο δάσος, καθώς και μία βουκολική περιπέτεια, όλα αυτά κάτω από τη σκιά ενός θρυλικού θείου, εκατομμυριούχου και κομμουνιστή, που εξαφανίστηκε πριν πολλά χρόνια στη Νότια Αμερική ενώ στο μεταξύ, τον καταδιώκει μια ρεπόρτερ, διότι το κοινό έχει δικαίωμα να μαθει τι συμβαίνει σε ένα δημόσιο πρόσωπο...
237 σελίδες
