ΤΟ ΠΑΡΑΘΑΛΑΣΣΙΟ ΝΕΚΡΟΤΑΦΕΙΟ-Η ΝΕΑΡΗ ΜΟΙΡΑ PAUL VALERY

Αναστάσιος Γιανναράς «ΕΓΚΩΜΙΟ ΣΤΟΝ ΠΟΙΗΤΗ PAUL VALERY»

Διδάσκαλε, ένα μολπικόν, ένα εμπνευσμένο κέρας
τις ακοές μας κατοικεί κι ευφρόσυνα στοιχειώνει.
Κάποιος ως ν' ανασταίνεται από τη φθορά του αέρας
μες στη φωνήν όπου ένσωμοι, γυμνοί αναδύουν τόνοι...

Σε ποιας εμψύχου σιωπής εγκυμονείς τα βάθη,
και ποιος εράσμιος όλεθρος ριζώνει στην αρχή σου,
ω Λόγε, που μια διαφανής ουσία αστρική σε πλάθει
και μια αφασία σε γεννά σαν τέκνο της αβύσσου;

Φθαρμένα βλέμματα, στεγνές κι απύθμενες οράσεις...
Την τύφλωσή μας πως αντλείς μεσ' από τα τόσα σκότη
κι άγρυπνος πάντα μελετάς ενός ηλίου τις φάσεις
που απετεφρώθη μέσα μας κι ως σκιάς σωρός υπνώττει...