Ο Αλεξάντρ Αλιέχιν γεννήθηκε στη Ρωσία, και πρόσεξαν το χάρισμά του όταν ήταν 12 ετών. Το 1927 έγινε παγκόσμιος πρωταθλητής και πήρε τη γαλλική υπηκοότητα. Για λίγο, ο Αλιέχιν έπαιζε τη ζωή του όπως τις παρτίδες του: κερδίζοντας κάθε φορά. Όμως, το 1939, ενώ βρισκόταν στο Μπουένος Άιρες, τον πρόφτασε ο πόλεμος. Κατατάχθηκε στον γαλλικό στρατό, και γύρισε στο Παρίσι, όπου είδε τη θετή του χώρα να καταρρέει. Ενώ επιχειρούσε να φύγει για την Αμερική, τράβηξε την προσοχή των κατακτητών, και έγινε όμηρός τους. Οι νέοι άρχοντες της Ευρώπης ήθελαν να τον έχουν του χεριού τους, και να εκμεταλλευτούν τη φήμη του. Εκείνος συνεργάστηκε μαζί τους, έγινε φίλος με τον Φρανκ και τον Γκέμπελς, και συμμετείχε στα τουρνουά του Ράιχ. Ο βασιλιάς έγινε πιόνι. Μία προς μία, οι βασικές του νίκες χάθηκαν: πρώτα, η γυναίκα του, η Γκρέις, έπειτα οι πιο ταλαντούχοι αντίπαλοί του, με πρώτους τους υπό διωγμό σκακιστές εβραϊκής καταγωγής. Όταν ο πόλεμος τέλειωσε, ο Αλιέχιν βρέθηκε μόνος, και κατέληξε εξόριστος στην Πορτογαλία του Σαλαζάρ. Εκεί ο παγκόσμιος πρωταθλητής θα έπαιζε την τελευταία του παρτίδα…
338 ΣΕΛΙΔΕΣ
ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ
