Η "Ιστορία των Διαδόχων" είναι, λοιπόν, οι αγώνες των πρώτων δυναμικών σφετεριστών της εξουσίας του Μεγαλέξαντρου, που ξεσπάν κιόλας γύρω απ’ το πτώμα του και ξετυλίγονται με "μέγιστο" επιδίωξης, από τους πιο φιλόδοξους, την κυριαρχία σ’ όλη την αυτοκρατορία, με κάθε μέσο ή πρόσχημα : είτε, τάχα, για την "προστασία" της βασιλείας (κι έτσι της ενότητας, δήθεν, της επικράτειας), είτε για τη "νομιμοποίησή" τους ως "εστεμμένων", δια γάμου μ’ οποιαδήποτε του βασιλικού οίκου της Μακεδονίας, Κλεοπάτρα είτ’ Ευρυδίκη (παντρεμένες, ή και ξαναπαντρεμένες), ή και ολότελ’ απροσχημάτιστα, δια της βίας, με στημένες "ανακηρύξεις" τους, πριν ή μετά μια πρόσκαιρή τους νίκη, σε"βασιλιάδες", από προσκείμενους "μακεδονικούς" στρατούς. Αλλά ποιους αλήθεια "μακεδονικούς" στρατούς; Αυτούς ή εκείνους; Και για ποια πράγματι "προστασία" ποιας διάδοχης "βασιλείας"; Για ποιαν "ενότητα", ποιας "επικράτειας", με ποιαν έκταση, ποιαν έδραση, ποια συμπάγεια παραπέρα, ποιες αντικειμενικές προϋποθέσεις;
762 ΣΕΛΙΔΕΣ ΚΑΙ ΟΙ 2 ΤΟΜΟΙ
ΠΕΡΙΕΧΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΟΙ ΧΑΡΤΕΣ
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ 1993