Ποιητής τοΰ συρμοΰ, έορταζόμενος άπο τήν υψηλή ρωμαϊκή κοινωνία, ο Όβίδιος χτυπήθηκε, το 7 μ. Χ., άπο τον Αύγουστο, μέ μιάν άπόφαση πού τον έξόριζε. ‘Απομακρυσμένος στούς Τόμους, μικρή ρωμαϊκή φρουρά στή χώρα των Γετών, έπΐ τοΰ Ευξείνου Πόντου, δέν έπαψε έπΐ όχτώ χρόνια νά έκλιπαρή νά τοΰ δοθή χάρη. Τοΰ κάκου. Και πέθανε έξόριστος, το έτος 17. Το μυθιστόρημα τοΰ Βιντίλα Χόρια είναι το ήμερολόγιο τοΰ Όβιδίου στούς Τόμους, όπου ζή, χαμένος στήν άκρη τοΰ κόσμου. Σημειώνει τούς τελευταίους του έρωτες, τά γεγονότα στα οποΐα παραβρέθηκε. Κυρίως, όμως, μας κάνει νά παρακολουθήσωμε τήν έσωτερική του έξέλιξη, κι αυτό ‘ναι το πιο συγκινητικό. Ό Όβίδιος, εύτυχής, υπήρξεν ενας ποιητής άσήμαντος, άλλ’ αύτον τον έρωτικ’ο κι έλαφρό ποιητή, ο Βιντίλα Χόρα μάς τον δείχνει νά μεταμορφώνεται στούς Τόμους, άπο τή στιγμή πού άνακαλύπτει, ότι «μπορεί νά πεθαίνη κανείς, πρίν πεθάνη μιά γιά πάντα». Σιγά – σιγά, προαισθάνεται κι’ υστέρα άνακαλύπτει μιάν άλλην άλήθεια. Ποιός θά φέρη στούς άνθρώπους πού υποφέρουν τον λόγο τής Ειρήνης ; Μαντεύει ότι μιά μέρα «οί άνθρωποι θά τον βρούν αύτον τον λόγο, σάν ένα άλλόκοτο λουλούδι στήν άκρη ενός μακροΰ δρόμου». “Ύστερα, άρχίζει ή άποφασιστική άνοδος. Βλέποντας τούς σορούς των Γετών, ιερείς μιας θρησκείας άγνωστης, αισθάνεται μέσα του τήν άκαταμάχητη άναμονή «αύτοΰ τοΰ καινούργιου θεοΰ, τοΰ καινούργιου λαοΰ, τοΰ καινούργιου ήλιου». “Ενας ιερέας τοΰ άποκαλύπτει τήν άλήθεια τοΰ δράματος του. Κι άν οί θλίψεις του κι ή έξορία του θελήθηκαν άπο μιά θεία δύναμη πού είχε άποφασίσει νά τον έξαναγκάση νά ύψωθή πάνω άπο τον έαυτό του ; Κι άν ο καινούργιος θεος ήταν ένας άνθρωπος όπως αύτός, ένας άνθρωπος όδυνηρός κ’ υποσχεμένος στον θάνατο ; Ό Όβίδιος συναντα τον έ0λληνα γιατρο Θεόδωρο κι όλα φωτίζονται μέσα του. Γιατί ο Θεόδωρος τοΰ άποκαλύπτει. τελικά, πώς ό,τι έλπίζει είναι άληθινό, πώς ένα παιδί τών άνθρώπων ήρθε στή γή γιά νά σηκώση πάνω του ολες τΙς άγωνίες τους κι ολες τις έλπίδες τους : «Ό θεος γεννήθηκε στήν έξορία», στήν Βηθλεέμ τής ‘Ιουδαίας.
226 ΣΕΛΙΔΕΣ
Χ.ΧΡΙΣΤΑΚΟΠΟΥΛΟΣ
ΑΘΗΝΑ 1991
