ΤΟ ΑΝΘΟΣ ΤΟΥ ΙΒΙΣΚΟΥ ΕΛΕΝΑ ΤΖΙΑΝΙΝΙ ΜΠΕΛΟΤΙ

...Είχα μια διαρκή αίσθηση κινδύνου, κι επαναλάμβανα μέσα μου πως δεν ήταν το αγόρι που είχα γνωρίσει κι αγαπήσει αυτό που είχα εδώ μπροστά μου, μα ένας νέος άντρας, τελείως άγνωστος, που δεν είχε καμιά σχέση με το παιδί. Και για πρώτη φορά απ' τη στιγμή που εμφανίστηκε απροσδόκητα στην πόρτα, αναρωτήθηκα τι είχε έρθει να κάνει. Μετά από είκοσι σχεδόν χρόνια. Η επίσκεψή του ήταν, το λιγότερο, παράξενη. Σε τι στόχευε αυτή η απροειδοποίητη εισβολή; Και γιατί δεν την είχε προαναγγείλει; Είχε αποφασίσει να μου κάνει έκπληξη, και η έκπληξη προσφέρει πλεονεκτήματα, αυτό ήταν σίγουρο. Ποιοι ήταν οι λόγοι που τον έσπρωξαν να έρθει να με βρει; Γιατί απ' τη μια στιγμή στην άλλη γινόταν σαρκαστικός και υπεροπτικός; Ήταν ο χαρακτήρας του ή μήπως φοβότανε και προσπαθούσε να κυριαρχήσει στο φόβο του, δείχνοντάς μου δυσπιστία; Τι περίμενα; Πως θα ήτανε τελείως αθώος, γυμνός κι ανυπεράσπιστος σαν ένα παιδί; Πως θα μπορούσα να διαβάσω τα μάτια του σαν ανοιχτό βιβλίο; Στο κάτω κάτω, οι τρόποι του ήταν οι άμυνες που χρησιμοποιούν οι ενήλικες: ίσως ήμουν εγώ εκείνη που επέμενα να βρω πάνω του τον παλιό του εαυτό, μα φοβάμαι πως έψαχνα μάταια..

277 ΣΕΛΙΔΕΣ

ΓΡΑΜΜΑΤΑ